माझ्या कामावर भारताच्या समृद्ध परंपरेची छाप असून मला ती जपायला आवडते. इथले फॅब्रिक, टेक्निक आणि डिझाइनचे प्रकार मला फार भावतात. मात्र मी आधुनिक भारतीय डिझाइन्सवर काम करतो. आता भारत हा केवळ राजा महाराजांचा देश नाही हे अख्ख्या जगाला दाखवून द्यायचे आहे. अर्थात सध्या ग्लोकलचा (ग्लोबल+लोकल) जमाना आहे. विचार लोकल असले तर कृती ग्लोबल असली पाहिजे.
‘काही लोकांना विलास म्हणजे गरिबीच्या समोरची बाजू वाटते. पण तसे नाहीय. ती अश्लीलतेच्या समोर आहे.’ सुप्रसिद्ध आणि माझ्या आवडत्या फॅशन डिझायनर कोको शनेलच्या वाक्यापासून मला सुरुवात करावीशी वाटते. फॅशन डिझायनिंग ही केवळ कला नाही. मनात एखादे डिझाइन आकाराला आले आणि ते कागदावर उतरवून मोकळे झालो इतके काही सगळे सोपे नसते. कागदावरच्या डिझाइननुसार पुढे तसे सुंदर सुंदर कपडे बनवून नंतर ते विकायचेही असतात. ही एक वस्तू असून ती एकतर आधी लोकांना आवडली पाहिजे आणि मग त्याला कमर्शिअल व्हॅल्यूही असली पाहिजे. हा दुहेरी आनंद कमवताना खूप मजा येते. माझ्या मते नावीन्य आणि अभिव्यक्ती ह्यांचा संगम म्हणजे फॅशन डिझायनिंग.
सर्वसामान्यतः फॅशन डिझायनर्स म्हणजे नावीन्यपूर्ण डिझाइन्सचे कपडे डोळ्यासमोर येतात. नवनिर्मितीची कला आमच्यात असते. मुळात आम्हाला सतत दर तीन किंवा सहा महिन्यांनी कलेक्शन डिझाइन करायचे असते. तेही आधीच्या कलेक्शनपेक्षा एकदम वेगळे. प्रत्येक सीझनसाठी आम्हाला काम करावे लागते. शिवाय वेगवेगळ्या फॅशन वीकसाठीही नवीन कलेक्शन आणावे लागते आणि त्यात आमची कसोटी लागते. कारण लोकांचे बारीकसारीक गोष्टींकडे लक्ष असते. त्यामुळे चुकीला वाव नसतो. इथे सगळ्या गोष्टी इतक्या झटपट होत असतात की सतत डोक्यावर उत्तमोत्तम काम करण्याचे प्रेशर असते. आणि खरे सांगायचे तर दरवेळी याचेच सृजनशीलतेत रूपांतर होते.
लोकांना वाटते की फॅशन डिझायनिंगचे हे क्षेत्र एकदम ग्लॅमरस आहे. ह्यानिमित्त सेलेब्रिटी आणि प्रसिद्ध लोकांशी भेट होते हे खरे आहे. पण खरे सांगायचे झाले तर डिझायनिंगची ही दुनिया चमचमत्या जगापासून खूप वेगळी आहे. ग्लॅम हा त्याचा एक छोटासा भाग जरूर आहे. पण तेच सर्वस्व नाही. डिझायनिंग करताना फॅक्टरीत मीही अगदी ट्रॅक पँट घालूनच काम करतो. मात्र कपडे डिझाइन करून त्याप्रमाणे आकाराला आणणे ही माझी आवड आहे. फॅब्रिक, टेक्सटाइल, ड्रेपिंग ही सगळी माझी व्यक्त होण्याची साधने आहेत. तुम्ही जे काम करता त्यावर तुमचे प्रेम असलेच पाहिजे. मी काही दोन मीटर शिफॉन किंवा जॉर्जेटसोबत माझा वेळ घालवत नाही तर रोज मी फॅब्रिक्सशी संवाद साधतो. कपडे हे फक्त अंग झाकण्याचे काम करत नाहीत, ते आपल्या समृद्ध संस्कृतीचे दर्शन घडवतात. आपली वेगळी ओळख निर्माण करतात.
आजच्या स्पर्धेच्या युगात स्वतःचा व्यवसाय सुरू करणे, तेही फॅशनविश्वात हे एक खूप मोठे आव्हान आहे. स्वतःचे लेबल सेटअप करणे आणि ते नावारूपाला आणणे ही अतिशय अवघड गोष्ट आहे. पण सुदैवाने मी ते करू शकलो. ह्यामागे मेहनतीसह माझी मूळची सौंदर्यशास्त्र आणि कपड्यांबाबत असलेली आवड आहे. ह्यानिमित्ताने रोज एक नवे निराळे आव्हान माझ्यासमोर असते. पण प्रत्येकातून मला सतत काही तरी नवीन शिकायला मिळते. अशानेच माणूस म्हणून माझी वाढ होते. मुळात फॅशनबद्दल असलेला माझा व्यक्तिगत दृष्टिकोन इतरांपर्यंत पोहोचवण्यासाठी मी हे क्षेत्र निवडले आहे. करिअरच्या सुरुवातीपासूनच फॅशनमुळे व्यक्तिमत्त्वाचा कसा कायापालट घडून येऊ शकतो हे मला दाखवून द्यायचे होते आणि आज नेमके मी हेच करतोय. माझ्यातला डिझायनर कधीच स्विच ऑफ होत नाही. फॅशन डिझायनिंग हे माझ्यासाठी केवळ काम नसून स्वतःच्या व्यक्तिमत्त्वाचा विस्तार आहे. त्यातच मला माझ्या बायकोची अमूल्य साथ मिळाली आहे. मी क्रिएटिव्ह गोष्टींची निर्मिती करतो तर ती त्याच्या मार्केटिंगची जबाबदारी बघते.
माझ्या डिझाइन्सवर कशाचा प्रभाव असतो असे अनेकदा मला विचारले जाते. तर याचे उत्तर आहे बालपणीच्या आठवणींचा खजिना! तुमच्या जडणघडणीवर बर्याच गोष्टी अवलंबून असतात. प्रत्येकाच्या आयुष्यात असे काही रंजक अनुभव असतात, जे त्यांना कुठल्या न कुठल्या पद्धतीने इतरांसमोर मांडायचे असतात. मी कपड्यांच्या माध्यमातून ते लोकांसमोर आणायचा प्रयत्न करतो. टॉम फोर्डचे एक वाक्य मला मनापासून पटते. ते म्हणतात, सौंदर्यशास्त्र हे वयाच्या साधारण सहा वर्षांपर्यंत आपण जे बघतो त्यावर अवलंबून असते. त्यावेळी कळतनकळत झालेल्या संस्कारांवर डिझाइन कौशल्य ठरते. त्यामुळे लहानपणी ज्या गोष्टी माझी उत्सुकता वाढवायच्या त्या आज माझ्या डिझाइन्समधून डोकावतात. ज्याकडे मी आकर्षित व्हायचो त्या प्रत्येक गोष्टीतून शिकत गेलो. ह्यात नॅशनल जिओग्राफी बघण्यापासून ते अगदी रिडर्स डायजेस्ट वाचण्यापर्यंत सगळ्या गोष्टींचा समावेश होतो. तसेच अनेकदा शाळेत असताना एखादा पाहिलेला चित्रपट किंवा वास्तुसंग्रहालयाला दिलेली भेट अशा निरनिराळ्या गोष्टींना आठवूनही आज मला माझ्या डिझाइन्सची प्रेरणा मिळते. त्यातच मला वाचनाची आवड होती. अर्थातच, विशेषतः फॅशनशी निगडित मी अनेक पुस्तके वाचली आहेत. त्यामुळे प्रामुख्याने मला मॅडलिन व्हिओनेत, कोको शनेल, विंटेज व्हॅलेंटिनो ह्या तीन दिग्गज फॅशन डिझायनर्सकडून खूप काही शिकायला मिळाले आहे. कोको ह्यांच्या डिझाइन्समधून महिला स्वातंत्र्याचे दर्शन घडते. तिथे व्हॅलेंटिनो सौंदर्यावर भर देतात. मॅडलिन ह्यांकडून सिम्पलिसिटीचे धडे गिरवले. एकूणच माझ्यापुढे अनेक फ्रेंच डिझायनर्सचा आदर्श आहे.
मी स्वतःला खूप सुदैवी मानतो. मला इतक्या कमी वयात इतक्या छान संधी मिळत आहेत. एकप्रकारे कष्टाचे चीज होत आहे. इतकेच काय तर सारखी आवड असणार्यांसोबत मी आज काम करतोय. पण अजून बराच लांबवरचा टप्पा गाठायचा आहे. आणखीन दर्जेदार काम करत नाव कमवायचे आहे. आंतरराष्ट्रीय स्तरावरही माझ्या कामाचे कौतुक होत असल्याने मी आज समाधानी आहे. पुन्हा एकदा ह्यावर्षी माझी वूलमार्क ह्या प्रतिष्ठित आंतरराष्ट्रीय स्पर्धेसाठी निवड झाली आहे. माझ्या कामावर भारताच्या समृद्ध परंपरेची छाप असून मला ती जपायला आवडते. इथले फॅब्रिक, टेक्निक आणि डिझाइनचे प्रकार मला फार भावतात. मात्र मी आधुनिक भारतीय डिझाइन्सवर काम करतो. आता भारत हा केवळ राजा महाराजांचा देश नाही हे अख्ख्या जगाला दाखवून द्यायचे आहे. अर्थात, सध्या ग्लोकलचा (ग्लोबल+लोकल)जमाना आहे. विचार लोकल असले तर कृती ग्लोबल असली पाहिजे. विचारांची देवाणघेवाण झालीच पाहिजे. आपला वरणभात जसा परदेशात लोकप्रिय व्हावा अशी आपली अपेक्षा असते, तसेच परदेशी सुशीचाही आपण प्रेमाने स्वीकार करायला हवा, किंबहुना हा सकारात्मक बदल घडायला सुरुवातही झाली आहे.
भारतात फॅशनच्या भविष्याबद्दल बोलायचे झाले तर ती दुधारी तलवार आहे. कारण एकीकडे इथे इतके उत्तम काम होतेय की त्यातून आम्हा सगळ्यांचा अधिकाधिक उत्साह वाढतो आहे. पण दुसरीकडे मात्र स्वयंघोषित डिझायनर्सचा सुळसुळाट झाला आहे. हल्ली कुणीही उठून स्वतःला डिझायनर म्हणवत आहे. त्यामुळे सध्या जरा फॅशनबाबत देशात गडबड गोंधळ होतोय. मात्र येत्या काही काळात हे सगळे थांबेल, अशी अपेक्षा आहे. भारतीय डिझायनर्ससाठी हा कसोटीचा पण उत्साह वाढवणारा असा अनोखा काळ आहे. शेवटी जे सर्वोत्तम असेल, तेच टिकेल ह्या मताचा मी आहे.
प्रत्येक स्त्री ही सौंदर्यवतीच असते. वय, उंची, बांधा ही लावण्याची लक्षणे असतात, हा खूप मोठा गैरसमजाच्या जोडीने असलेला न्यूनगंड असतो. आधी स्वत:ला बेस्ट समजा. स्वतःवर खुश राहा. मग बघा कसा आत्मविश्वास तुमच्या देहबोलीतून आपोआप उमटेल! आज माझ्याकडून ड्रेस डिझाइन करून घेणार्या लोकांमध्ये देशातील तसेच परदेशातील प्रसिद्ध महिला आहेत. भारतीय स्त्रियांमध्ये अमृता फडणवीस ज्या आपल्या मुख्यमंत्र्यांच्या पत्नी आणि खासगी बँकेत उच्चाधिकारी आहेत. त्यांच्यासाठी ड्रेस डिझायनिंग करताना मला सगळ्यात जास्त आवडते. तसेच भविष्यात आंतरराष्ट्रीय क्षेत्रात शक्ती आणि ग्रेसचा संगम असलेल्या मिशेल ओबामा ह्यांसाठी ड्रेस डिझाइन करायची माझी मनापासून इच्छा आहे. खर्या अर्थाने ह्या महिला आजच्या स्त्रीचे प्रतिनिधित्व करतात.
माझ्या लाइफचा केवळ एकच फंडा आहे. बी पॉझिटिव्ह. कुठलेही काम करताना त्यात सकारात्मकता असलीच पाहिजे. माझा माझ्या कामावर पूर्ण विश्वास आहे आणि हाच माझ्या यशाचा मूलमंत्र आहे. सकारात्मकता नसेल तर निर्मिती होऊच शकत नाही. आयुष्य सरळ सोपे कधीच नसते. पण अडचणींमधून आपण कसा मार्ग काढतो ह्यावर सगळ्या गोष्टी अवलंबून असतात. आम्हा डिझायनर्ससाठीही प्रत्येक क्षण महत्त्वाचा असतो. प्रेशर प्रत्येक कामात असतेच. मात्र शंभर टक्के दिल्यावर आपोआप यश, प्रसिद्धी, पुरस्कार ह्या सगळ्या गोष्टी ओघाने येतात, असे मला प्रामाणिकपणे वाटते. किंबहुना लहानपणापासून माझ्यावर तसे संस्कार झाले आहेत.नचिकेत बर्वे
‘काही लोकांना विलास म्हणजे गरिबीच्या समोरची बाजू वाटते. पण तसे नाहीय. ती अश्लीलतेच्या समोर आहे.’ सुप्रसिद्ध आणि माझ्या आवडत्या फॅशन डिझायनर कोको शनेलच्या वाक्यापासून मला सुरुवात करावीशी वाटते. फॅशन डिझायनिंग ही केवळ कला नाही. मनात एखादे डिझाइन आकाराला आले आणि ते कागदावर उतरवून मोकळे झालो इतके काही सगळे सोपे नसते. कागदावरच्या डिझाइननुसार पुढे तसे सुंदर सुंदर कपडे बनवून नंतर ते विकायचेही असतात. ही एक वस्तू असून ती एकतर आधी लोकांना आवडली पाहिजे आणि मग त्याला कमर्शिअल व्हॅल्यूही असली पाहिजे. हा दुहेरी आनंद कमवताना खूप मजा येते. माझ्या मते नावीन्य आणि अभिव्यक्ती ह्यांचा संगम म्हणजे फॅशन डिझायनिंग.
सर्वसामान्यतः फॅशन डिझायनर्स म्हणजे नावीन्यपूर्ण डिझाइन्सचे कपडे डोळ्यासमोर येतात. नवनिर्मितीची कला आमच्यात असते. मुळात आम्हाला सतत दर तीन किंवा सहा महिन्यांनी कलेक्शन डिझाइन करायचे असते. तेही आधीच्या कलेक्शनपेक्षा एकदम वेगळे. प्रत्येक सीझनसाठी आम्हाला काम करावे लागते. शिवाय वेगवेगळ्या फॅशन वीकसाठीही नवीन कलेक्शन आणावे लागते आणि त्यात आमची कसोटी लागते. कारण लोकांचे बारीकसारीक गोष्टींकडे लक्ष असते. त्यामुळे चुकीला वाव नसतो. इथे सगळ्या गोष्टी इतक्या झटपट होत असतात की सतत डोक्यावर उत्तमोत्तम काम करण्याचे प्रेशर असते. आणि खरे सांगायचे तर दरवेळी याचेच सृजनशीलतेत रूपांतर होते.
लोकांना वाटते की फॅशन डिझायनिंगचे हे क्षेत्र एकदम ग्लॅमरस आहे. ह्यानिमित्त सेलेब्रिटी आणि प्रसिद्ध लोकांशी भेट होते हे खरे आहे. पण खरे सांगायचे झाले तर डिझायनिंगची ही दुनिया चमचमत्या जगापासून खूप वेगळी आहे. ग्लॅम हा त्याचा एक छोटासा भाग जरूर आहे. पण तेच सर्वस्व नाही. डिझायनिंग करताना फॅक्टरीत मीही अगदी ट्रॅक पँट घालूनच काम करतो. मात्र कपडे डिझाइन करून त्याप्रमाणे आकाराला आणणे ही माझी आवड आहे. फॅब्रिक, टेक्सटाइल, ड्रेपिंग ही सगळी माझी व्यक्त होण्याची साधने आहेत. तुम्ही जे काम करता त्यावर तुमचे प्रेम असलेच पाहिजे. मी काही दोन मीटर शिफॉन किंवा जॉर्जेटसोबत माझा वेळ घालवत नाही तर रोज मी फॅब्रिक्सशी संवाद साधतो. कपडे हे फक्त अंग झाकण्याचे काम करत नाहीत, ते आपल्या समृद्ध संस्कृतीचे दर्शन घडवतात. आपली वेगळी ओळख निर्माण करतात.
आजच्या स्पर्धेच्या युगात स्वतःचा व्यवसाय सुरू करणे, तेही फॅशनविश्वात हे एक खूप मोठे आव्हान आहे. स्वतःचे लेबल सेटअप करणे आणि ते नावारूपाला आणणे ही अतिशय अवघड गोष्ट आहे. पण सुदैवाने मी ते करू शकलो. ह्यामागे मेहनतीसह माझी मूळची सौंदर्यशास्त्र आणि कपड्यांबाबत असलेली आवड आहे. ह्यानिमित्ताने रोज एक नवे निराळे आव्हान माझ्यासमोर असते. पण प्रत्येकातून मला सतत काही तरी नवीन शिकायला मिळते. अशानेच माणूस म्हणून माझी वाढ होते. मुळात फॅशनबद्दल असलेला माझा व्यक्तिगत दृष्टिकोन इतरांपर्यंत पोहोचवण्यासाठी मी हे क्षेत्र निवडले आहे. करिअरच्या सुरुवातीपासूनच फॅशनमुळे व्यक्तिमत्त्वाचा कसा कायापालट घडून येऊ शकतो हे मला दाखवून द्यायचे होते आणि आज नेमके मी हेच करतोय. माझ्यातला डिझायनर कधीच स्विच ऑफ होत नाही. फॅशन डिझायनिंग हे माझ्यासाठी केवळ काम नसून स्वतःच्या व्यक्तिमत्त्वाचा विस्तार आहे. त्यातच मला माझ्या बायकोची अमूल्य साथ मिळाली आहे. मी क्रिएटिव्ह गोष्टींची निर्मिती करतो तर ती त्याच्या मार्केटिंगची जबाबदारी बघते.
माझ्या डिझाइन्सवर कशाचा प्रभाव असतो असे अनेकदा मला विचारले जाते. तर याचे उत्तर आहे बालपणीच्या आठवणींचा खजिना! तुमच्या जडणघडणीवर बर्याच गोष्टी अवलंबून असतात. प्रत्येकाच्या आयुष्यात असे काही रंजक अनुभव असतात, जे त्यांना कुठल्या न कुठल्या पद्धतीने इतरांसमोर मांडायचे असतात. मी कपड्यांच्या माध्यमातून ते लोकांसमोर आणायचा प्रयत्न करतो. टॉम फोर्डचे एक वाक्य मला मनापासून पटते. ते म्हणतात, सौंदर्यशास्त्र हे वयाच्या साधारण सहा वर्षांपर्यंत आपण जे बघतो त्यावर अवलंबून असते. त्यावेळी कळतनकळत झालेल्या संस्कारांवर डिझाइन कौशल्य ठरते. त्यामुळे लहानपणी ज्या गोष्टी माझी उत्सुकता वाढवायच्या त्या आज माझ्या डिझाइन्समधून डोकावतात. ज्याकडे मी आकर्षित व्हायचो त्या प्रत्येक गोष्टीतून शिकत गेलो. ह्यात नॅशनल जिओग्राफी बघण्यापासून ते अगदी रिडर्स डायजेस्ट वाचण्यापर्यंत सगळ्या गोष्टींचा समावेश होतो. तसेच अनेकदा शाळेत असताना एखादा पाहिलेला चित्रपट किंवा वास्तुसंग्रहालयाला दिलेली भेट अशा निरनिराळ्या गोष्टींना आठवूनही आज मला माझ्या डिझाइन्सची प्रेरणा मिळते. त्यातच मला वाचनाची आवड होती. अर्थातच, विशेषतः फॅशनशी निगडित मी अनेक पुस्तके वाचली आहेत. त्यामुळे प्रामुख्याने मला मॅडलिन व्हिओनेत, कोको शनेल, विंटेज व्हॅलेंटिनो ह्या तीन दिग्गज फॅशन डिझायनर्सकडून खूप काही शिकायला मिळाले आहे. कोको ह्यांच्या डिझाइन्समधून महिला स्वातंत्र्याचे दर्शन घडते. तिथे व्हॅलेंटिनो सौंदर्यावर भर देतात. मॅडलिन ह्यांकडून सिम्पलिसिटीचे धडे गिरवले. एकूणच माझ्यापुढे अनेक फ्रेंच डिझायनर्सचा आदर्श आहे.
मी स्वतःला खूप सुदैवी मानतो. मला इतक्या कमी वयात इतक्या छान संधी मिळत आहेत. एकप्रकारे कष्टाचे चीज होत आहे. इतकेच काय तर सारखी आवड असणार्यांसोबत मी आज काम करतोय. पण अजून बराच लांबवरचा टप्पा गाठायचा आहे. आणखीन दर्जेदार काम करत नाव कमवायचे आहे. आंतरराष्ट्रीय स्तरावरही माझ्या कामाचे कौतुक होत असल्याने मी आज समाधानी आहे. पुन्हा एकदा ह्यावर्षी माझी वूलमार्क ह्या प्रतिष्ठित आंतरराष्ट्रीय स्पर्धेसाठी निवड झाली आहे. माझ्या कामावर भारताच्या समृद्ध परंपरेची छाप असून मला ती जपायला आवडते. इथले फॅब्रिक, टेक्निक आणि डिझाइनचे प्रकार मला फार भावतात. मात्र मी आधुनिक भारतीय डिझाइन्सवर काम करतो. आता भारत हा केवळ राजा महाराजांचा देश नाही हे अख्ख्या जगाला दाखवून द्यायचे आहे. अर्थात, सध्या ग्लोकलचा (ग्लोबल+लोकल)जमाना आहे. विचार लोकल असले तर कृती ग्लोबल असली पाहिजे. विचारांची देवाणघेवाण झालीच पाहिजे. आपला वरणभात जसा परदेशात लोकप्रिय व्हावा अशी आपली अपेक्षा असते, तसेच परदेशी सुशीचाही आपण प्रेमाने स्वीकार करायला हवा, किंबहुना हा सकारात्मक बदल घडायला सुरुवातही झाली आहे.
भारतात फॅशनच्या भविष्याबद्दल बोलायचे झाले तर ती दुधारी तलवार आहे. कारण एकीकडे इथे इतके उत्तम काम होतेय की त्यातून आम्हा सगळ्यांचा अधिकाधिक उत्साह वाढतो आहे. पण दुसरीकडे मात्र स्वयंघोषित डिझायनर्सचा सुळसुळाट झाला आहे. हल्ली कुणीही उठून स्वतःला डिझायनर म्हणवत आहे. त्यामुळे सध्या जरा फॅशनबाबत देशात गडबड गोंधळ होतोय. मात्र येत्या काही काळात हे सगळे थांबेल, अशी अपेक्षा आहे. भारतीय डिझायनर्ससाठी हा कसोटीचा पण उत्साह वाढवणारा असा अनोखा काळ आहे. शेवटी जे सर्वोत्तम असेल, तेच टिकेल ह्या मताचा मी आहे.
प्रत्येक स्त्री ही सौंदर्यवतीच असते. वय, उंची, बांधा ही लावण्याची लक्षणे असतात, हा खूप मोठा गैरसमजाच्या जोडीने असलेला न्यूनगंड असतो. आधी स्वत:ला बेस्ट समजा. स्वतःवर खुश राहा. मग बघा कसा आत्मविश्वास तुमच्या देहबोलीतून आपोआप उमटेल! आज माझ्याकडून ड्रेस डिझाइन करून घेणार्या लोकांमध्ये देशातील तसेच परदेशातील प्रसिद्ध महिला आहेत. भारतीय स्त्रियांमध्ये अमृता फडणवीस ज्या आपल्या मुख्यमंत्र्यांच्या पत्नी आणि खासगी बँकेत उच्चाधिकारी आहेत. त्यांच्यासाठी ड्रेस डिझायनिंग करताना मला सगळ्यात जास्त आवडते. तसेच भविष्यात आंतरराष्ट्रीय क्षेत्रात शक्ती आणि ग्रेसचा संगम असलेल्या मिशेल ओबामा ह्यांसाठी ड्रेस डिझाइन करायची माझी मनापासून इच्छा आहे. खर्या अर्थाने ह्या महिला आजच्या स्त्रीचे प्रतिनिधित्व करतात.
माझ्या लाइफचा केवळ एकच फंडा आहे. बी पॉझिटिव्ह. कुठलेही काम करताना त्यात सकारात्मकता असलीच पाहिजे. माझा माझ्या कामावर पूर्ण विश्वास आहे आणि हाच माझ्या यशाचा मूलमंत्र आहे. सकारात्मकता नसेल तर निर्मिती होऊच शकत नाही. आयुष्य सरळ सोपे कधीच नसते. पण अडचणींमधून आपण कसा मार्ग काढतो ह्यावर सगळ्या गोष्टी अवलंबून असतात. आम्हा डिझायनर्ससाठीही प्रत्येक क्षण महत्त्वाचा असतो. प्रेशर प्रत्येक कामात असतेच. मात्र शंभर टक्के दिल्यावर आपोआप यश, प्रसिद्धी, पुरस्कार ह्या सगळ्या गोष्टी ओघाने येतात, असे मला प्रामाणिकपणे वाटते. किंबहुना लहानपणापासून माझ्यावर तसे संस्कार झाले आहेत.
नचिकेत बर्वे
शब्दांकन : मृण्मयी नातू
(पूर्व प्रसिद्ध एप्रिल 2016, ऋतुगंध मासिक)